Wspólnota Błogosławionego Euzebiusza

Pewien brat znalazł na pustyni miejsce bardzo odległe i ciche, prosił więc swego ojca: „Pozwól mi tam zamieszkać, a ufam Bogu i twoim modlitwom, że dokonam wielkich rzeczy”. Jego abba jednak nie pozwolił mu, ale powiedział: „Wiem zaiste, że wielkich rzeczy dokonasz, ale nie mając przy sobie starca, zaczniesz pokładać ufność w swoich czynach, jakoby podobały się Bogu, a przez tę ufność złożoną we własnych dziełach mniszych utracisz zasługę i rozum”.